De onuitsprekelijke zoetheid van het gelukzalige leven, het lezen zoekt het, de meditatie vindt het, het gebed vraagt het, de contemplatie smaakt het. Guigo de Kartuizer, De ladder van het Paradijs. |
Mystiekers, ervaringsdeskundigen aan het woord
Ruusbroec kreeg de bijnaam de wonderbare. Dat was niet omdat hij bepaald gekend zou zijn geweest door wonderen die door zijn toedoen zouden zijn gebeurd, maar wel omdat hij op een heel speciale manier inzicht gaf in het mysterie van Gods liefdevol begaan zijn en verbonden zijn met de mensen. Zoals Jezus sprak de zalige Jan van Ruusbroec met gezag. Hij ging geen discussies aan om polemieken uit te vechten. Hij zegt hoe hij het begrijpt, maar onderwerpt zich in dat alles wel in grote nederigheid aan het leergezag van de Kerk.
In zijn geschriften is het in zekere zin ook niet zijn eigen persoonlijke mening die hij geeft, maar veeleer wat God hem heeft laten begrijpen of wat Hij hem heeft helpen inzien.
In zijn werk "De blinkende steen" zegt hij bijvoorbeeld over de werkelijkheid die hij beschrijft het volgende: "Dat dit werkelijk zo is, kan men alleen bij ervaring weten, anders niet. Want op welke manier dit gebeurt, of hoe of waar of wat dit is, dat kan geen inspanning der rede noch enige oefening achterhalen." En meteen laat hij verstaan dat we op grenzen stoten in het domein van ons geestelijk leven.
Vorige | Inhoud | Volgende |
| |||
Jan van Ruusbroec, VANDEN BLINCKENDEN STEEN, p.32, v13-16.
| |||
Hartelijk dank voor het bezoek aan onze webstek !
Wie het apostolaat van de vereniging op prijs stelt en wil steunen, Onze website maakt geen gebruik van cookies, wij willen geen inbreuk doen op uw privacy.
|